ไม่เคยได้รับเลยความอบอุ่น อย่างกับใครๆ
ไม่มีสักคนที่คอยดูแล คนที่ห่วงใย
ท่ามกลางความเหงาบนโลกที่มันใจร้าย
แต่ใจฉันนั้นก็ยังรอ
ในคืนที่ฟ้านั้นมืดสนิท ไม่มีดวงดาว
ลมฝนที่พัดให้หลงเดินไป บนทางที่เหน็บหนาว
ในใจฉันได้ยินเสียงที่คอยบอกทาง
คล้ายๆ ว่ามันคือเสียงเธอ
เธอยังจะรอ ยังจะรอฉันไหม
แม้ว่าเรานั้นจะห่างกันแสนไกล
สักวันคงได้เจอกัน ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน
ฉันคอยภาวนาให้ถึงวันนั้น
เธอจะคิดถึงจะคิดถึงฉันไหม
ส่วนฉันคิดถึงเธอจนสุดหัวใจ
ถ้าหากเราได้เจอกัน จะกอดเธอไม่ไปไหน
และฉันจะไม่ยอมไกลห่างเธอแม้เสี้ยวสายตา
ในคืนที่ฟ้านั้นมืดสนิท ไม่มีดวงดาว
ลมฝนที่พัดให้หลงเดินไป บนทางที่เหน็บหนาว
ในใจฉันได้ยินเสียงที่คอยบอกทาง
คล้ายๆ ว่ามันคือเสียงเธอ
เธอยังจะรอ ยังจะรอฉันไหม
แม้ว่าเรานั้นจะห่างกันแสนไกล
สักวันคงได้เจอกัน ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน
ฉันคอยภาวนาให้ถึงวันนั้น
เธอจะคิดถึงจะคิดถึงฉันไหม
ส่วนฉันคิดถึงเธอจนสุดหัวใจ
ถ้าหากเราได้เจอกัน จะกอดเธอไม่ไปไหน
และฉันจะไม่ยอมไกลห่างเธอแม้เสี้ยวสายตา